"Oszukać przeznaczenie 4" (2009)

"Oszukać przeznaczenie 4" (2009) - kolejna część cyklu, którą miałem przyjemność (albo raczej nieprzyjemność) obejrzeć. Fabuła wraz ze schematem nadal pozostają bez zmian (co akurat mnie nie dziwi), ale film leży już u podstaw i paradoksalnie poległ na tym, czym miał zwracać uwagę oraz przyciągać widza, a mianowicie na efektach specjalnych i scenach zgonów. W porównaniu do dwójki to ogromny krok wstecz, a reżyser wyraźnie sobie odpuścił. Fachmani od strony technicznej i wizualnej również poszli po linii najmniejszego oporu - po co trudzić się z charakteryzacją czy modelami animatronicznymi, skoro wszystko może wykonać komputer? CGI jest wykorzystywane tutaj wszędzie, nawet w najprostszych sekwencjach, tak więc cyfrowa jest krew, kaleczone ciało itd. Szkoda tylko, że użyto najtańszego programu; lepszą animację komputerową to mają reklamy Biedronki. To, co zaprezentowano w "Oszukać przeznaczenie 4", woła o pomstę do nieba.

Momenty śmierci protagonistów były ciekawe jedynie na etapie pisania scenariusza, ponieważ w gotowym obrazie wyglądają żenująco, abstrakcyjnie (latające, zabójcze opony) i także cholernie niedorzecznie, jak wtedy, gdy po zmiażdżeniu stopy dziewczyna pluje krwią jakby raz po raz przejeżdżał po niej walec. Nie uświadczymy żadnego napięcia, nie poznamy też ani jednego bohatera, za którym moglibyśmy obstawać. Aktorzy reprezentują najgorszą klasę, a poziom ich gry można przyrównać do tego ze szkolnych jasełek (to nawet nie jest śmieszne). Cały przebieg wydarzeń jest przewidywalny, że zakończenia można się domyślić już po piętnastu minutach seansu. Wszystkie zwroty akcji są niemożebnie oklepane, zrealizowane od linijki. Żaden aspekt nie potrafi tutaj zwrócić uwagi, więc po jakimś czasie "Oszukać przeznaczenie 4" staje się zwyczajnie męczące oraz nudne - w międzyczasie można sobie wyskoczyć na kolejkę (albo kilka) do baru i nic specjalnego nie stracimy. Film oceniam na 3/10 i nie polecam. Tytuł ten oglądałem w TVN, a lektorem był Maciej Gudowski.